ملورین نامه

اولین ماه از پاییز گذشت و الان دیگه..... بعله.... سه تا ستاره دارم.... دارم ستاره بارون میشم.... یه پرنسس سه ماهه ام.... مامانم هر روز وزنم میکنه.... خسته نمیشه از کارای تکراری.... قدم به 60 سانت رسیده و وزنم نزدیکای شش کیلو ، دقیقا 5800 گرم..... ...

یک ماه دیگه گذشته و دوماهه شدم.... دنیا رنگی تر شده.... و حالا دیگه دوتا ستاره دارم.... یک ماه استراحت کردم و دیگه میخوام بیدار باشم.... میخوام همه جارو نگاه کنم و بشناسم... و البته وقتشه که نشون بدم یه دختر قهرمانم..... """I am a superhero""" درد داشت... گریه هم کردم... ولی قهرمانم.... امروز یه نی نیه 5/100 کیلوییم که به 57 سانتیمتر رسیدم.... ...

یک ماه از ورودم به دنیا میگذره.... کلی تلاش های ویژه داشتم .... با کلی پیشرفت... ولی من هنوز خسته ام و خوابم میاد.... میخوابم و خوابای خوب خوب میبینم.... یه دنیا پر از ستاره های ریز و درشت.... الان دیگه یه نی نیه 4200 گرمیم که 53 سانتیمتر قدمه... ...

لحظه های شیرین خواهر و برادری.....         ...

اولین گردش زندگیم..... در جوار زاینده رودی که آب داره..... البته من آبی ندیدم.... منو از ترس یه غولی که ممکنه بخورتم قایم کرده بودن.... منم همه اش خوابیدم.... . . . میدونید اسم آقا غوله چی بود.... جناب "پشه" ...

میگن رنگ پوستم زرد شده... خانم دکتر یه چیزی زد به کف پام و دردم اومد.... بعدم یه چیزی بستن به چشمامو گذاشتنم یه جای گرم تا بخوابم.... ولی اصلا اینجارو دوست ندارم.... همونجا توی دل مامانم با اینکه تنگ بود بهتر بود....   ...

برگشتم خونه.... با این تفاوت که دیگه دیگه همه جا تاریک نیس.... اما هنوز خوابم میاد..... پنج روزه بودم که نافم افتاد..... ولی سه روزه بودم اولین حمام رو تجربه کردم تا بتونم موهام رو مرتب کنم....   ...

چیک چیک چیک...... صدایی که این روزا زیاد میشنوم..... نور فلشی که باید بهش عادت کنم تا مامانم خوشحال باشه.....   ...

ملورین هستم.... مروارید خونمون..... با کلی سعی و تلاش در اولین دقایق مردادماه سال 98.... توی دل یه شبی بارونی.... به کمک دکتر فرشته حقیقت.... پا به دنیای آدم بزرگا گذاشتم... و  اینجوری خانواده ی چهارنفرمون رو تکمیل کردم.... اولین عکسم , لحظه ی تولدم وقتی یه نی نی 3600 گرمی 50 سانتی بودم..... و این منه یک روزه ام..... چشمام.... دماغم..... لبام..... گوشم..... دستم.... پاهام..... و روی لپامم چال دارم که فعلا نشونتون نمیدم   از همون روز اول دنبال یه صدای آشنا بودم که میگفت هم بازیمه و منتظرمه..... و بالاخره دیدمش.... برام همون خرگ...